บทท่านจะมา ท่านก็มาของท่านอย่างต่อเนื่องเลยทีเดียวครับ....
เคยเปรยเล่น ๆ ว่า ถ้าท่านมาอยู่แล้วเหงา
ก็ให้ชวนเพื่อน ๆ มาอยู่กันเยอะ ๆ นะครับ....
พอวันรุ่งขึ้น ก็มาพร้อมกันทีเดียว ๓ องค์เลย
องค์นี้เป็นปางห้ามสมุทร ทวารวดี เนื้อสำริด ศิลปะลพบุรีครับ...
ว่ากันว่าพบในบาตรครับ ขนาด ฐาน ๑.๕ ซ.ม.
กว้างสุด ๒.๓ ซ.ม. สูง ๗.๕ ซ.ม.
เขียวเข้มขลัง ดูมีมีพลัง และสวยงามมาก
สภาพเก่าสมบูรณ์....
หน้า
ข้าง
หลัง
ควันหลงอีกหนึ่งครับ....
พระกำแพงยืนทวารวดี
ปางประทานพร ศิลปะลพบุรี
เนื้อชิน ส่วนกว้าง ๑.๕ ซ.ม. สูง ๓ ซ.ม.
สภาพเก่าจัด พบในโพรงพระสูงเช่นกันครับ.......
เชิญทัศนา....
หน้า
หลัง
วันนี้นักขุดสมัครเล่นมีของมาฝากอีกแล้วครับ....
เป็นพระบูชาปางสมาธิ เนื้อชิน
หน้าตัก ๔ ซ.ม. สูง ๘ ซ.ม. ฐานบัวคว่ำบัวหงาย
องค์นี้ น่าจะเป็นศิลปะเชียงแสน สิงห์ ๓
นักขุดรายงานว่าพบในองค์พระตอนยกหลวงพ่อสูง
มาชมกันครับ......
หน้า
หลัง
ข้าง
ใต้ฐาน
ได้รูปมาแล้วครับ......
พระบูชาหน้าตัก ๕ นิ้ว สูง ๑๐.๕ นิ้ว เนื้อศิลาแลง
ศิลปะ มาทางเชียงแสนตอนปลาย
หรือที่เรียกว่ากันว่า สิงห์ ๓
ส่วนใหญ่ที่พบเป็นเนื้อสำริดเงิน
แต่องค์นีมาแปลกครับ เป็นเนื้อศิลาแลง
ขุดพบที่บริเวณแนวกำแพงใกล้ต้นยางใหญ่
ด้านหน้าโบสถ์วัดประตูเขียน....
ถึงคราวนักขุดชุด A กันละครับ.....
คราวที่แล้วให้เป็นนักขุดชุด B ก็แล้วกัน
สัมภาษณ์กันอยู่นาน....ชาด นก หนุ่ย กบ ชาญ พระ ๑ และเณร ๑
แต่ที่ลงไปอยู่ในหลุ่มจริง ๆ ก็คือ ๕ คนแรกที่กล่าวมา ผลัดกันขุด
ทุกครั้งที่ขุดจะอยู่ในการควบคุมดูแลของหลวงพ่อ
หลังจากพบพระหล่นลงมาจากองค์พระสูงในตอนยกย้ายท่านแล้ว
จากนั้นก็ใช้รถแมคโครตักดินขุดรอบบริเวณฐานโบสถ์เก่า
ประมาณ ๒ เมตรเก็บพระกรุได้ประปราย
พระกรุนี้ใช้เวลาขุดอยู่ประมาณ ๑๕ วัน
เริ่มขุดกันตั้งแต่ประมาณ ๕ โมงเย็น ถึงประมาณ ๒ ทุ่มกว่า ๆ
ขุดบริเวณใต้ฐานองค์พระสูง อยู่เกือบ ๑๐ วันก็ยังไม่พบ
จนกระทั่งวันที่ ๑๑ ขุดลึกลงไปอีก ๒ เมตร
จึงพบโพรงดินเป็นหลุมขนาดพอจุคนได้ ๒ คน
ในหลุมมีใหสภาพแตกหักอยู่ ๓ ใบที่บรรจุพระยอดธง
และบาตรสภาพเดียวกันบรรจุพระยอดธงบุทองคำ
และที่เป็นทองคำตัน ไม่ต่ำกว่า ๕๐ องค์
ส่วนพระบูชาหน้่าตัก ๓ นิ้ว ๕ นิ้ว ส่วนใหญ่ชำรุดเสียหาย
ขาหัก แขนหัก เศียรหัก ไปตามสภาพ
และพระแบบต่างๆ มากมาย มีทั้งศิลปะเชียงแสน และศิลปะทวารวดี
รวมทั้ง เหรีญเงินโบราณ หินสีหรือที่เรียกกันว่ามณีนาคราช
หลายร้อยเม็ด กระจัดกระจายอยู่ทั่วไป
โดยนักขุดช่วยกันโกยใส่ถ้งและส่งขึ้นมาบนปากหลุม
จากนั้นก็จะมีคนช่วยฉีดน้ำล้างขี้ดินขี้ทราย
แล้วยกไปเก็บไว้ที่กุฎิเจ้าอาวาส จากนั้นก็ขุดต่อกันไปอีก ๒-๓ วัน
ลึกลงไป ลึกลงไป น้ำก็เริ่มซึมเข้ามาจากผนังในโพรงที่ขุด
จนกระทั่งไม่สามารถขุดต่อได้ จึงทำการกลบหลุ่ม.....
ช่วงนี้บรรดา นักขุดหายหน้าหายตากันไปหมด.....
กระจัดกระจายอยู่ กทม.บ้าง, ตรังบ้าง, พัทลุงบ้าง
มีอยู่คนหนึ่งนำพระพุทธรูปปางสมาธิ เนื้อดินเผา
หน้าตัก ๕ นิ้ว มาให้ดูอยู่องค์หนึ่ง...
บอกว่าขุดพบที่วัดชะเมา แต่จมูกหักหายไป
เลยไม่รับของไว้......ช่วงนี้หาของลงเว็บค่อนข้างยาก.....
เพราะผู้ครอบครองพระกรุนี้เริ่มเก็บตัว ไม่ปล่อยของออกมา
ถ้ามาเสนอคราวหน้าจะถ่ายรูปลงเว็บเก็บไว้ให้ดูกันครับ......
