กรุวัดชะเมา

วันนี้ผมไปเยี่ยมเยียนวัดชะเมามาอีกครับ....
ไปชมพระยืนขนาด ๓ นิ้ว กับ ๓ นิ้วครึ่ง
เป็นปางเปิดโลกครับ แต่ดูเนื้อแล้วยังไม่ถึงยุค 
ศิลปะก็มีลักษณะมาทางนครศรีธรรมราช....
และทางวัดก็ไม่ได้ยืนยันว่าเป็นของกรุวัดชะเมา
ได้สัมภาษณ์นักขุดชุดกรรมการท่านหนึ่ง 
ซึ่งอยู่ในเหตุการณ์ นามว่า คุณเขียว....
คุณเขียวเล่าว่า หลังจากยกองค์พระสูงขึ้น
ก็มีพระร่วงลงมาจากใต้ฐานองค์พระ
เป็นทองคำบ้าง คราบกรุบ้าง พบบาตรแตกภายในบรรจุ
พระยอดธงบุทองประมาณ ๔๐๐ องค์  
อีก ประมาณ ๘๐๐ องค์เป็นแบบคราบกรุเขียวหนา
ที่ผมให้ฉายาท่านว่า "พิมพ์เล็กหน้ายิ้ม" 
และที่พื้นก็มีอยู่กระจัดกระจายทั่วไป 
หลายแบบ หลายพิมพ์
เฉพาะพระเชียงแสนสิงห์หนึ่ง
ที่ผมห้อยคอบูชาประจำตัวอยู่
ก็นับได้หลายสิบองค์

หลังจากนั้นก็เริ่มขุดกันอย่างเอาจริงเอาจัง
โดยมีกรรมการวัด พระ เณร และเจ้าหน้าที่ตำรวจ
คอยดูแลบริเวณขุด (ในช่วงเวลากลางวัน)
พอขุดลงไปได้ประมาณ ๒ เมตร น้ำก็เริ่มซึมขึ้นมา
ทำให้ไม่สามารถสำรวจและเก็บพระที่กระจัดกระจายอยู่
ได้หมด น่าเสียดายจริง ๆ ......

คุณเขียวบอกว่า ที่วัดเองตอนนี้ พระยอดธงที่ขุดได้
ทั้งบุทองและแบบคราบกรุไม่มีเหลือแล้วครับ 
ส่วนแบบอื่นที่เป็นเชียงแสนหรือทาราวดี  
รวมทั้งทองคำตัน ก็ทยอยแจกลูกศิษย์ลูกหาไปเกือบหมด 
เอ....หรือว่ายังไม่หมด ! 

ที่เขียนเล่ามาเป็นการให้ปากคำของนักขุดชุดกรรมการ
(ช่วงกลางวันครับ)

และนักฃุดชุดกลางคืนละครับ 
เค้าขุดกันยังงัย ขุดกันที่ไหน
และพบเจออะไรบ้าง ?

โปรดติดตามตอนต่อไป คราหน้าขอรับ......